Czym jest post-rock?
Muzykę rockową kojarzy się przede wszystkim z ostrym i charakterystycznym wokalem. Czy można jednak grać rock z wokalem ograniczonym do minimum albo całkowicie bez niego? Jak najbardziej, a świetnym przykładem jest tu tzw. post-rock.
Czym jest post-rock?
Post rock uważany jest za synkretyczny gatunek muzyczny łączące w sobie elementy rocka alternatywnego, indie rocka, muzyki instrumentalnej i psychodelicznej, a nawet jazzu oraz muzyki klasycznej. W pewnym uproszczeniu można powiedzieć, że post-rock to muzyka instrumentalna, w której prym wiodą przesterowane gitary.
Charakterystycznymi cechami post-rocka jest stosowanie nietypowego rytmu, nagrywanie długich kompozycji i stosowanie improwizacji oraz muzycznych eksperymentów. W utworach post-rockowych zwykle nie występuje żaden śpiew lub też jest on ograniczony do minimum. Dość często jednak w kompozycjach pojawiają się fragmenty mówione, a w szczególności słynne przemówienia lub też fragmenty z filmów. Dobrym przykładem jest tutaj utwór We Choose to Go to the Moon zespołu There’s a Light , w którym to pojawia się fragment legendarnego wystąpienia Johna F. Kennedy’ego dotyczącego planów podróży na księżyc.
Wykorzystanie i popularność post-rocka
Post-rock należy zaliczyć do niszowych gatunków muzycznych. Utworów tego typu ciężko znaleźć w mass mediach. Z drugiej strony ma on wielu oddanych słuchaczy, a szczególnie dużą popularnością cieszy się w Skandynawii i Europie Wschodniej, skąd pochodzi najwięcej znanych twórców tej muzyki.
Jako muzyka instrumentalna post-rock ma też spory potencjał do wykorzystania w kinematografii oraz grach komputerowych, szczególnie tych alternatywnych. Przykładem użycia post-rock w grze komputerowej jest utwór Prisms zespołu 65daysofstatic, który pojawia się w grze No Man’s Sky.
Muzyka post–rockowa jest nagrywana od blisko 40 lat, a za pionierów tego gatunku uważa się zespół Public Image Ltd. Obecnie zaś najpopularniejszymi zespołami, które ją wykonują to Sigur Rós, Juzhin, Explosions in the Sky, Mogwai, Maybeshewill oraz God Is An Astronaut. W Polsce względnie dużą popularnością cieszy się zaś pierwszy z nich.
